Κυριακή 29 Αυγούστου 2010

Προσωπογραφία-σκίτσο

Μολύβι και χρώματα ακουαρέλας σε χαρτί 32 Χ 50

΄Οπως σας έχω πει και πάλι κάθε Κυριακή πρωί που πίνω το καφεδάκι μου στην δροσούλα, σχεδιάζω και κάτι. Παρέα μου έκανε ο άντρας μου, οπότε το θέμα το είχα μπροστά μου. ΄Ομως επειδή δεν έχει την υπομονή μοντέλου, τον φωτογράφισα, πέρασα την φωτό στον υπολογιστή και έτοιμο το μοντέλο, για όσο χρόνο θέλω , χωρίς γκρίνια και φυσικά δωρεάν.
Ποσοστό ακρίβειας 90%. Είπαμε, θέλω δουλειά ακόμα.

Σάββατο 28 Αυγούστου 2010

Σελιδοδείκτες

Σήμερα το απόγευμα είπα να ασχοληθώ με κάτι διαφορετικό από την ζωγραφική. Αποφάσισα να φτιάξω μερικούς σελιδοδείκτες για τα βιβλία που διαβάζω. Μέχρι τώρα χρησιμοποιούσα αυτούς τους χάρτινους που μας δίνουν τα βιβλιοπωλεία όταν αγοράζουμε κάποιο βιβλίο.
Τις χάντρες στους τρείς από αυτούς τις έχω φτιάξει με χαρτοπολτό. Ο τέταρτος έχει χάντρες έτοιμες τις οποίες έπλεξα εγώ.
Δεν είναι τίποτα σπουδαίο, την δουλειά τους όμως την κάνουν, προσθέτουν την δική μου προσωπική πινελιά και πάνω απ' όλα είναι χειροποιήματα δικά μου.

Τετάρτη 25 Αυγούστου 2010

Η μεταμόρφωση ενός.....memoboard

Είχα αγοράσει εδώ και χρόνια ένα πίνακα υπενθυμίσεων (memoboard). Κάποια στιγμή τον βαρέθηκα και τον πέταξα στο πατάρι. Σήμερα τον βρήκα και είπα να κάνω εξάσκηση στην ζωγραφική. Ζωγράφισα το επάνω μέρος, γιατί το κάτω έχει φελλό για να καρφιτσώνεις τις "υπενθυμίσεις". Το πρίν, δεν το φωτογράφισα. Θα σας δείξω το μετά.


Ακρυλικά σε ξύλο 30 Χ 40

Πώς σας φαίνεται? Καλούτσικο έγινε. Το πολύ πολύ να κόψω το κάτω μέρος (δεν φαίνεται εδώ) και να το κάνω πίνακα.

Δευτέρα 23 Αυγούστου 2010

Κέϊκ διαίτης με σταφίδες

΄Εχω μία φίλη διαιτολόγο, η οποία υποστηρίζει ότι δίαιτα σημαίνει τρώω υγιεινά και όχι "ξενηστικώνομαι", οπότε δεν στερούμε και από την υπόλοιπη οικογένεια κάποιες γευστικές απολαύσεις. Η παρακάτω συνταγή βασίζεται σε άκρως υγιεινά υλικά, χωρίς λιπαρά, με φυτικές ίνες και άφθονα αντιοξειδωτικά. Μπορεί να συνοδέψει το καφεδάκι μας, η να αποτελέσει το κολατσιό μας σε όλες εμάς τις εργαζόμενες. Και φυσικά μπορούμε να το δώσουμε χωρίς τύψεις στα παιδάκια για το σχολείο.

Κέϊκ διαίτης με σταφίδες

Υλικά

3 1/2 φλυτζάνια τσαγιού αλεύρι ολικής άλεσης
1 1/2 φλυτζάνι τσαγιού καστανή ζάχαρη (ανεπεξέργαστη)
1 φλυτζάνι τσαγιού καλαμποκέλαιο
1 γιαουρτάκι αγελάδος 2% λιπαρά
3 ασπράδια αυγών
2 κουταλιές σούπας ξύδι
1/2 φλυτζάνι τσαγιού κονιάκ
4 κουταλάκια του γλυκού μπαίκιν πάουντερ
1 κουταλάκι του γλυκού κανέλλα
1 κουταλάκι του γλυκού γαρύφαλλο (σκόνη)
Λίγο αλάτι (στην μύτη του κουταλιού)
1 φλυτζάνι τσαγιού σταφίδες ξανθές

Εκτέλεση

Χτυπάμε το λάδι με την ζάχαρη, προσθέτουμε το ξύδι και το κονιάκ.Χτυπάμε ξεχωριστά τα ασπράδια να γίνουν μαρέγκα. Προσθέτουμε στο αλεύρι το μπαίκιν, την κανέλλα, το γαρύφαλλο και το αλάτι και ανακατεύουμε καλά.Ρίχνουμε στο μίγμα λαδιού το γιαουρτάκι , τα χτυπημένα αυγά, ανακατεύοντας απαλά και προσθέτουμε το αλεύρι σιγά σιγά.Τέλος προσθέτουμε τις σταφίδες. Λαδώνουμε μία στρογγυλή φόρμα για κέικ και πασπαλίζουμε και με λίγο αλεύρι (για να μην κολλήσει το γλυκό) και αδειάζουμε μέσα το μείγμα. Ψήνουμε σε προθερμασμένο φούρνο, με αντιστάσεις πανω-κάτω, στους 175 βαθμούς για μία ώρα και 10 λεπτά.
Καλή επιτυχία.



Κυριακή 22 Αυγούστου 2010

Διακοπές.......τέλος!!

Καλώς σας βρήκα και πάλι φίλοι μου. Προχθές επέστρεψα, μετά από 15 ημέρες διακοπών, μαυρισμένη, ξεκούραστη, και φυσικά με τις μπαταρίες μου πλήρως φορτισμένες και με πολλή όρεξη για δημιουργίες. Περιττό να σας πω, ότι βρήκα ένα σπίτι σωστό καμίνι. 24 ώρες δούλευαν συγχρόνως 2 αιρκοντίσιον και το θερμόμετρο έμενε κολλημένο στους 32 βαθμούς. Τί? Έχουν χαλάσει τα κλιματιστικά? ΄Οχι, η ταράτσα φταίει που έχω από επάνω μου. Βλέπετε μένω σε μονοκατοικία. ΄Εχω σκεφτεί άπειρες φορές να βάλω σκεπή, αλλά κάποια στιγμή όταν θα οικοδομήσουμε (λέω εγώ τώρα....) θα πρέπει να την χαλάσουμε, και φυσικά δεν υπάρχουν λεφτά για πέταμα.
Που λέτε, ήρθα και έλιωσα η γυναίκα. Γιατί αν καθόμουν και δεν έκανα τίποτα κάπως θα ήταν καλύτερα. ΄Ελα όμως που έφερα ένα βουνό ρούχα για πλύσιμο. Το πλυντήριο πήρε φωτιά, άν είχε χέρια θα με έδερνε. Και εντάξει το πλύσιμο, αμ εκείνο το σίδερο τι σας λέει. Να έχεις την ζέστη, να έχεις και τον ατμό απ'το σίδερο.΄Ελυωσα σας λέω. Πάλι καλά όμως. Φαντάζεστε όλα αυτά τα ρούχα να τα έπλενα στο χέρι, και να τα σιδέρωνα με το σίδερο που έβαζαν μέσα κάρβουνα? Μπρρρρ! Ούτε να το σκέφτομαι.
Από μία σύντομη βολτούλα που έκανα στην μπλογκόσφαιρα, είδα ότι οι περισσότεροι ακόμα λείπουν. ΄Οσοι έμειναν πάντως, είναι δημιουργικότατοι. ΄Ισως να φταίει το γεγονός ότι άδειασε η Αθήνα, και τους εμπνέει αυτή η "σχετική ησυχία" που υπάρχει. ΄Ισως πάλι, τα Αυγουστιάτικα βράδυα με το υπέροχο φεγγάρι.
Εγώ πάντως φίλοι μου, ακόμα και στις διακοπές, δεν έκατσα με δεμένα χέρια. Και κοντά σ' εμένα και οι περισσότερες φίλες από το κάμπιγκ. Τους έκανα σεμινάρια στο ντεκουπάζ και ήρθαν και κόλλησαν. Το τι χαρτοπετσέτα και χαρτί κόπηκε και κολλήθηκε σε πέτρες και βότσαλα δεν μπορώ να σας περιγράψω.
΄Οσο για τα μικρά τους είχα καθημερινή δουλειά. Ζωγραφική σε πέτρες. Εκεί να δείτε ταλέντα και αφοσίωση. Είχα μετατρέψει την αυλή του τροχόσπιτου σε ατελιέ. Κάθε μέρα έφερναν και από 2-3 πέτρες για ζωγραφική.
Εγώ πάλι έφτιαχνα καδράκια για τους μικρούς μου φίλους, ζωγράφισα και χάρισα πέτρες στις φίλες μου. Δυστυχώς δεν έχω από όλα φωτογραφίες διότι με πρόδωσε η φωτογραφική. ΄Εμεινε από μπαταρία και δεν είχα πάρει μαζί τον φορτιστή του ρεύματος. Μια μικρή γεύση όμως θα πάρετε.Ακουαρέλλα 20 Χ 30 δώρο για τα κοριτσάκια της φίλης μου Σάντυ
" Νάνσυ" Ακουαρέλλα και παστέλ 20 Χ 30

Το πορτραίτο της μικρής Νάνσυ που μονίμως ήταν με τα χείλια σφιγμένα.
Ακρυλικά σε ξύλο 30 Χ 30, δώρο για την μικρή μου φίλη Βάσια

Αυτά τα λίγα φίλοι μου. Τώρα πάω να φτιάξω κουλουράκια και ένα κέϊκ με σταφίδες. διαίτης.Αν γίνει καλό θα σας δώσω την συνταγή. Μέχρι τότε να είστε όλοι καλά, να επιστρέψετε όσοι λείπετε με το καλό στα σπίτια σας, και Καλό χειμώνα σε όλους. Φιλάκια.

Τετάρτη 4 Αυγούστου 2010

Zωγραφική με λαδοπαστέλ

Η γατούλα μου ο ΦΕΛΙΞ, λαδοπαστέλ 32 Χ 50


Φίλοι μου γειά σας. ' Οπως σας είχα πεί στην προηγούμενη ανάρτησή μου, το Σ/Κ που μας πέρασε ασχολήθηκα με διάφορα πράγματα. Μεταξύ αυτών και τα λαδοπαστέλ (oil pastels). Στα μαθήματα ζωγραφικής δεν διδαχθήκαμε καθόλου τον τρόπο ζωγραφικής με αυτά
τα υπέροχα υλικά. Αποφάσισα λοιπόν να κάνω μαθήματα μεσω you tube.
Χρησιμοποιησα μαύρο χαρτί canson και λαδοπαστέλ. Για αρχή είμαι ικανοποιημένη από το αποτέλεσμα. Τα σχέδια που θα δείτε, τα έχω πάρει από μία καταπληκτική ζωγράφο την ΚΕΜ, που ζωγραφίζει με λαδοπαστέλ. ΄Ηθελα να είναι κάτι απλό, αλλά συγχρόνως και όμορφο. Ας με συγχωρήσει που αντέγραψα την ιδέα της, αλλά δεν αποφασίζω να κάνω κάτι δικό μου, αν δεν μάθω σωστά τον τρόπο.Εξ άλλου εγώ τους συγκεκριμένους πίνακες δεν προκειται να τους πουλήσω, τους θέλω για την προσωπική μου συλλογή. Θα μου πείτε για να μάθεις, πρέπει ν
α πάθεις....( να χαλάσω στην προκειμένη περίπτωση καμμιά δεκαριά πίνακες).
Στα βίντεο που βλέπω, δουλεύουν τα παστέλ και με τα δάχτυλα.Στην δική μου περίπτωση, αυτό δεν γινόταν καλά.Μήπως έπρεπε να βάλω
περισσότερο χρώμα?Μήπως να πιέζω περισσότερο το χρώμα στο χαρτί? Δεν ξέρω. ΄Εχω αποφασίσει πάντως το φθινόπωρο να ξεκινήσω κανονικά μαθήματα ζωγραφικής, για να τα μάθω όλα αναλυτικά και όχι εν περιλήψει ό
πως ήταν τα μαθήματα που κάναμε. Είμαι της άποψης, όταν κάνεις κάτι να το κάνεις σωστά. Εννοώ όσον αφορά τις τεχνικές, γιατί στην ζωγραφική δεν υπάρχει σωστό ή λάθος.


Το σκυλάκι μου η ΖΟΥΖΟΥ, λαδοπαστέλ 32 Χ 50

Εκτός από τους πίνακες, έφτιαξα και ένα ξύλινο κουτάκι που είχα αγοράσει για ντεκουπάζ. Το πέρασα αστάρι, το έβαψα βυσσινί, πέρασα μία στρώση κρακελέ και από πάνω το έβαψα λευκό. Και στο κρακελέ πειραματίζομαι. ΄Επρεπε να το αφήσω να στεγνώσει λίγο ακόμα το κρακελέ πριν περάσω το δεύτερο στρώμα μπογιάς, γιατί τα σκασίματα έγιναν πολύ μεγάλα.Δεν πειράζει. Στο επόμενο.
΄Εβαλα λουλουδάκια, το πέρασα με άχρωμο βερνίκι νερού για ξύλο, και ιδού! Πιστέψτε με η φωτό το αδικεί. Θα το πάρω μαζί μου στις διακοπ
ές, θα φιλοξενήσει τα μολύβια ακουαρέλλας, τα μολύβια σχεδίου, γόμα , ξύστρα, λαδοπαστέλ.








Κυριακή 1 Αυγούστου 2010

ΝΤΕΚΟΥΠΑΖ

Καλό μήνα φίλοι μου. Ζέστη πάλι σήμερα, αλλά αυτό το Σ/Κ δεν πήγαμε στο κάμπιγκ επειδή την Τετάρτη παίρνω άδεια, επιτέλους, και θα πάμε να μείνουμε.Όπότε, όπως καταλαβαίνετε, θα γλυτώσετε λιγάκι από τις ανησυχίες μου.
Αφού λοιπόν έμεινα σπίτι, φυσικό είναι όλο και κάτι να φτιάξω. ΄Εφτιαξα αρκετά πράγματα, αλλά δεν θα σας τα δείξω όλα μαζί για να μην σας κουράζω.
Απόφάσισα που λέτε, να κάνω εκκαθάριση στο πατάρι, και βρήκα ένα ξύλινο κουτί, είναι 25 χ 14 χ 10, που ήταν του μακαρίτη του πατέρα μου.Το είχε και έβαζε μέσα κάποια εργαλεία που χρησιμοποιούσε συχνά, κατσαβίδια, πένσες κλπ. Στην αρχή είπα να το πετάξω, μετά όμως το καλοσκέφτηκα και είπα να το αναπαλαιώσω με ντεκουπάζ.Πήρα λοιπόν γυαλόχαρτο, το έτριψα καλά και μετά το πέρασα με μαύρο χρώμα. Στην συνέχεια του έβαλα κάποια σχέδια που μου άρεσαν, το πέρασα 2 χέρια βερνίκι άχρωμο και νάτο.
΄Αλλαξε όψη. Τώρα θα βάζω μέσα τα σύνεργα της ζωγραφικής μου, μολύβια, ακουαρέλες, λαδοπαστέλ κλπ.Και έτσι το κουτάκι θα ζήσει καμμιά δεκαριά χρόνια, ίσως και περισσοτερο, ακόμα.
΄Οπως βλέπετε λοιπόν φίλοι μου, μην πετάτε τίποτα. Ό τι δεν σας αρέσει.....αλλάξτε το.!
Και μέχρι την επόμενη ανάρτησή μου να είστε όλοι καλά.